ورقه سفید، یک صفحه نامحدود و ناشناخته برای خلاقیت است. وقتی از یک ورقه کاغذ سفید نگاه میکنم، احساس می کنم که در دستانم شانسی برای خلق چیزی تازه وجود دارد. همیشه فکر می کنم که هر چیزی روی این ورقه بنویسم، از درون خودم بیرون می آید و این کاغذ تبدیل به اسطرلاب فکری من می شود.
ورقه سفید یک فضای آزاد برای ابراز افکار و عواطف من است. روی این صفحه، من می توانم شادی ها و غم های خود را کشف کنم، داستان های تازه ای بنویسم یا حتی مقاله ای علمی تدوین کنم. کاغذ سفید، یکی از شکل های خلاصه و با ارزش ترین ابزار تفکر است.
اما همچنین می بایست نکاتی را رعایت کنم. من نباید خودم را در کاغذ گم کنم و باید مطمئن باشم که هر چیزی که می نویسم، معنایی دارد و به درستی بیان شده است. می بایست یاد بگیرم که چگونه افکار خود را به طور مناسب بیان کنم و چگونه بتوانم بهترین استفاده را از این صفحه بی نهایت کنم.
در نهایت، ورقه کاغذ سفید، یک پل است بین من و دیگران. این یک راه است تا من با دیگران ارتباط برقرار کنم، افکارم را تقسیم کنم و فهمیده های خود را با دیگران به اشتراک بگذارم. این یک ابزار است که به من اجازه می دهد تا خودم را به دیگران نشان دهم و عمری را با دیگران به اشتراک بگذارم.